Thijs Prein, Roelof Pothuis en Ko van den Bosch maakten met Kat op het Spek afgelopen jaren de producties Missie zoekt Massa (over de Russische Revolutie), Strangelove (over de
pandemie). De nieuwe voorstelling heet Amnesiefobie. Absurde polaroids van een vrouw op zoek naar zichzelf.

Wat ik weet, ben ik vergeten

Amnesiefobie.
Een moeilijk woord en een beeldend, absurde, voorstelling. ‘Amnesiefobie’ is de angst om herinneringen kwijt te raken. Dit kan op jonge leeftijd zijn, maar ook voorkomen bij (beginnende) dementie. Wie ben je nog als je geen herinnering meer hebt? Als je veroordeeld bent tot de isoleercel van het nu.

We volgen Vera (Sarah Jonker) in haar huis. De trapleuning zit los. Er liggen kleerhangers in de tuin. Hoe komen ze daar? Waarom staat er ‘muur’ op de muur? Wie heeft dat geschreven? In de krant leest ze dat er dingen gebeuren, buiten. Zou zij daar iets mee te maken hebben? Ze weet het niet.

Vera voelt dat er wat mis is met haar, ze mist schakels in de ketting van oorzaak en gevolg. De wereld doet zich voor als een betekenisloos labyrint. Ze probeert haar eigen ordening aan te brengen in de chaos. Dit leidt tot een gedrocht. De Psychiater (Ko van den Bosch) en de Gypsy King (Thijs Prein) vergroten dit verschijnsel exponentieel. Zij reiken tools aan, systemen, methodieken. De verschillende aanvliegroutes buitelen over elkaar heen. Door de wildgroei aan bewegwijzering is de weg zelf niet meer te zien. De weg uit dit mentale labyrint. Vera besluit een grote daad te plegen, zo ijzingwekkend, zo gruwelijk, zo grotesk, precies zoals ze leest in de kranten, dat zij ervan overtuigd is dat zij die daad zal blijven herinneren.

Vera noteert zekerheden op wanden, koelkasten, de vloer. Geschilderde gedachten, boodschappen aan zichzelf, elkaar of morgen. Haar alter ego’s steunen haar, doen suggesties, passen de ruimte aan als zij daarom vraagt. De ruimte is geen woning meer maar wordt een notitieblok van voorstellen, schetsen, mogelijkheden. Pogingen tot een verhaal. Vervolgens worden de schetsen, krabbels en woorden bekeken: is het logisch, begrijp ik mijn eigen logica?
Helpt het me verder de toekomst in? Al is het maar voor een dag, of de duur van de voorstelling. Morgen is alles weer anders. Of hetzelfde.

CREDITS
tekst voor Amnesiefobie wordt geschreven door de jonge Nederlandse schrijver Koen Frijns. Hij schrijft rauw-poëtische, beeldende en absurde teksten, gevat in grotere metafysische verhalen editing door Ko van den Bosch makers Sarah Jonker (spel, schilderingen), Thijs Prein (spel, verbouwingen), Ko van den Bosch (spel, schilderingen), Koen Frijns (tekst), Roelof Pothuis (toneelbeeld)

SPEELPERIODE
Oktober tot en met februari 2024.

VOOR DE THEATERS
Download HIER het materiaal van deze voorstelling.