Een vrolijkmakend drieluik over depressie

Servaes heeft zich in het eerste deel van dit wonderlijke drieluik laten inspireren door zijn buurman de kunstschilder Wim Koevoet die al jaren geen kwast meer heeft aangeraakt. Op basis van gesprekken over twijfel, maakangst en eenzaamheid komt de schilder van stillevens kleurrijk tot leven. In het rauwe en associatieve middendeel speelt Servaes een kunstenaar die het niet wil opgeven. Hij duikt daarbij niet zonder humor in zijn eigen donkere ziel. In het derde deel zien we Renate Schoep aan het werk. Zij is dierentolk en hondenpsycholoog en geeft seminars over depressie bij honden.

Deel 1 Wim Koevoet (bovenbuurman):
“Servaes kwam elke week bij me langs om mij te interviewen voor dit stuk. En dan bleef hij tot diep in de nacht hangen. Het is een wat zwaarmoedige jongen. Ook wel aantrekkelijk hoor op een bepaalde manier. Maar dat is het gevaar van het kunstenaarschap, je bent al gauw teveel met jezelf bezig. Ik heb hem aangeboden dat hij met mijn hond kon wandelen maar dat wilde hij niet.”

Deel 2 Servaes:
“Het tweede deel geeft een vrij rauw en associatief beeld van een zoekend kunstenaar die het niet wil opgeven. Ik wilde me laten inspireren door Koevoet maar het tegendeel gebeurde. Door hem zag ik het helemaal niet meer zitten. Dus het leek me beter geen contact meer met hem te hebben. Zijn relatie met zijn hond inspireerde me wel voor het derde deel.”

Deel 3 Renate Schoep:
“Als ik zeg dat ik met dieren praat zijn er nog steeds mensen die me een beetje raar aankijken. Gelukkig wordt dat steeds minder en zie ik een toenemende waardering voor ons werk. Ik geef ook seminars over depressie bij honden. Daar komen ontzettend veel mensen op af. Iedereen kan dit leren, echt waar. En hoe meer mensen met dieren gaan praten, hoe minder eenzaamheid.“

Credits
spel, tekst en vormgeving Servaes Nelissen eindregie Marijn v/d Jagt dramaturgie Pol Eggermont licht- en geluidsontwerp René Rood pruiken Pilo Pilkes techniek Nick Bos, Booi Kluiving fotografie Bowie Verschuuren zakelijke leiding Wilma Kuite met dank aan Pol Eggermont, Nelissen Decorbouw

In de pers
“Met het briljante Beefteefjes keert Servaes Nelissen gelouterd terug. Het is een hoogtepunt in zijn fijnzinnige oeuvre.”
★★★★★ Scènes

“Met Beefteefjes giet Servaes Nelissen zijn depressie in een hilarische, vrolijk stemmende vorm.”
★★★★ Volkskrant

”Servaes Nelissen heeft een imposant oeuvre opgebouwd als poppenspeler en theatermaker. Met zijn drieluik Beefteefjes – een vrolijkmakend drieluik over depressie – heeft hij een indrukwekkende voorstelling aan dit rijke oeuvre toegevoegd waarin Servaes op bijzonder invoelbare en persoonlijke wijze drie perspectieven op depressie schetst. De mimejury prijst de stap die Servaes gemaakt heeft met dit werk en was bijzonder ontroerd door de persoonlijke thematiek die Servaes zonder ironie en met groot gevoel voor materiaal en verbeelding heeft getoond.” 
VSCD-Mimeprijs Jury 

Over Servaes Nelissen
Bij Servaes Nelissen liggen humor en tragiek dicht naast elkaar in een eigenzinnige mengvorm van toneel, cabaret, poppenspel en mime. In 2011 won Servaes de Gouden Krekel voor Meest Indrukwekkende Podiumprestatie voor zijn rol in de familievoorstelling Lang zal die Wezen van Toneelschap Beumer en Drost. Vorig seizoen maakte hij samen met Ilse Warringa de erotische komedie Popje, hou je muil! bij Feikes Huis. Daarvoor maakte hij het eveneens succesvolle Happy Garden, een co-productie met Firma Rieks Swarte, ook in regie van Gienke Deuten. Vorig seizoen produceerde hij samen met Pieter Tiddens Het nut van tantes gebaseerd op het leven van hun tantes. Andere voorstellingen van Servaes Nelissen zijn de veelgeprezen solo’s Dollywood en De Broekophouder.

Voor de theaters
Download hier het materiaal van deze voorstelling.
Contactpersoon publiciteit is Cat van der Voort (pr @allesvoordekunsten.nl)