DEEG
In een nagenoeg lege wereld staan twee mannen, met een paar dingen die niet veel meer zijn dan wat ze zijn: een emmer, meel, een tak, een kruk, een tuinslang.
Ze proberen van niets, iets te maken. DEEG laat de mens zien, die zijn redding vindt in creativiteit, om te overleven in de leegte. Apocalyptische, futuristische, ritualistische, komische, kosmische en prehistorische beelden ontstaan.
DEEG is, na Kadrage, een nieuwe beeldende creatie van Peter Vandemeulebroecke en Jef Van gestel op het snijvlak tussen beeldende kunst, performance en fysiek theater. De voorstelling staat of valt niet bij één bepaalde interpretatie en daagt het publiek uit. Het is een caleidoscopische beeldenmachine over hoe de mens voortdurend zijn wereld probeert vorm te geven.
Ook deze keer werken Van gestel en Vandemeulebroecke nauw samen met theatermaker Harm van Geel die de regie voor zijn rekening neemt.
NB. Het meel dat in de voorstelling wordt gebruikt is een restproduct en is niet voor menselijke consumptie bestemd.
Credits
concept, creatie, vormgeving en spel Peter Vandemeulebroecke en Jef Van gestel regie Harm van Geel spel-coaching Lars Brinkman geluidsontwerp Ruben Nachtergaele lichtontwerp Elisabeth Kaldeway dramaturgie Pol Eggermont techniek Janneke Donkersloot regie-assistentie Noah Janssen productie Feikes Huis en Tuning People in coproductie met de Brakke Grond en c o r s o met steun van De Vlaamse Gemeenschap, Amsterdams Fonds voor de Kunst en Fonds Podiumkunsten met dank aan Korenmolen de Zandhaas
Speelperiode
Juli 2023 t/m April 2024.
Voor theaters en pers
Materiaal van deze voorstelling
Download hier
Contactpersoon marketing en PR
Lonneke van Eden
Over Jef Van gestel & Peter Vandemeulebroecke
Het theaterwerk van Jef Van gestel & Peter Vandemeulebroecke is als een mentale speeltuin waar de kijker in zijn associatie vrij wordt gelaten. De voorstellingen zijn fysiek en beeldend, hebben een speels karakter, zijn gevoelig, doorspekt met absurde humor en zoeken grenzen op. Vervreemdende poëzie en een ongetemde fantasie zijn kenmerkend voor de stijl.
Over Feikes Huis
Feikes Huis is het productiehuis voor beeldend theater. De voorstellingen bewegen zich op het grensvlak van verschillende genres – hybride theater cross-overs met poppen, objecten, tekst, beeldende kunst, mime, toneel, dans, film en muziek. In alle voorstellingen speelt beeld in de dramaturgie de hoofdrol.
In de pers
“De voorstelling wordt steeds grotesker; vanuit bewegingstheater ontstaat langzaamaan pure beeldende kunst. We zien dan toneelbeelden waarin klank en licht een bijna futuristisch wereld oproepen. Op een gegeven moment lijkt Vandemeulebroecke zelfs op Atlas, die een kapotte aarde op zijn schouders draagt.” ★★★★ - De Volkskrant
“Ze spelen, en hun spelplezier is heerlijk om mee te maken. Ze bouwen taferelen die als stillevens mooie beelden opleveren, zoals een hangende takkenbos die in aangeblazen meelrook schittert. Het zijn feeërieke plaatjes, die echter minder lieflijk zijn door de kloppende geluiden op de klankband, ritmisch, als van een boktor, percussieklanken die in de loop van de voorstelling, steeds feller, holler, dreigender klinken.” - Theaterkrant
“Creatief met deeg: Belgisch mime-duo maakt er een losgeslagen bende van. (…) Met de lijven vol verf, meel en deeg poseren ze in militante, triomfantelijke tableaux vivants, fraai uitgelicht, in een bad van unheimische klanken.” - NRC
“Er is – ook in de opgeroepen beelden – een zweem van lijden en overgave. Dat maakt Deeg veel meer dan een uitzinnig staaltje ‘creatief met deeg’.” - De Groene Amsterdammer
Pers over Kadrage
“Dit is gedurfd en inventief visueel theater. Waarbij de makers échte risico’s durfden te nemen. En dat levert hier grillige en spannende kunst op, met alle remmen los en alle sluizen van de verbeelding open.” - De Standaard
“Een uur lang zijn twee mannen zichzelf aan het omlijsten. En als die mannen Jef Van gestel en Peter Vandemeulebroecke zijn, is dit geen saaie bezigheid. Het zijn woest-energieke speelbeesten met een eindeloze fantasie, bedreven in de fysieke comedy en met een hang naar een wilde poëzie.“ - De Groene Amsterdammer